DE ‘GROTE MENSEN WERELD’

Ook in het theater krijg je te maken met ‘normale’zaken. Vlak voor de voorstelling vertelde Jorind dat zijn vader in het ziekenhuis was opgenomen, maar wat er precies aan de hand was wist hij toen nog niet. Na de voorstelling kon hij vertellen dat Peter inmiddels weer thuis was en dat het gelukkig meeviel. Jolanda is nog steeds ziek, maar gelukkig gaat het met de rug van Stijn steeds beter.
Vanavond heeft Leon op soesjes getrakteerd voor zijn verjaardag en van het theater kregen wij chocolade bollen als toi-toi, dat was een goede compensatie voor de (iets te kleine) portie lauwe pasta. De trombonesectie heeft ook goed voor ons gezorgd met taai-taai-taai en de hoorns (Peppie en Kokkie) hebben iedereen een toffe(e) voorstelling gewenst. Geen tekort aan zoetigheid dus...
De voorpremière was een mooie voorstelling, met hier en daar wat verbeterpunten. Het grootste minpunt vond ik dat er bij “Oh Marijke” het origineel gedraaid werd, dat is namelijk trager en lang niet zo mooi als de versie van de musical. Op het podium was er ook haast niets van te horen waardoor de choreo niet meer klopte. Ik was een beetje zenuwachtig omdat Marc, Daniëlle en Rien in de zaal zaten. Bij Europa heb ik dan ook een keer een verkeerde pas gemaakt, maar heb het meteen hersteld. Steph is met zijn enkel omgezwikt, maar gelukkig niet met ernstige gevolgen. Bij de bevrijdingswals heeft Anouk spontaan aangeboden dat ik met Rico mocht dansen, dat was een heel leuke verrassing.
Daniëlle en Rien noemden het een hele mooie voorstelling en vonden vooral de scène in Kamp Holland heel herkenbaar. Dat er een aantal mensen echt ‘foute’ kleding dragen is volgens hun juist grappig. Ook Marc was vol lof en ik ben blij dat hij zo positief is, het was veel makkelijkker geweest om kritiek te uiten. Wij hebben nog gezellig met een paar man nagepraat en uiteindelijk heeft Jan ons opgehaald en hebben wij Marc thuis afgezet. Morgen komt hij nog een keer kijken, de schat, dan moeten wij nog beter ons best doen.