UITDAGING

Met een beetje tegenzin ben ik vandaag op de fiets (jawel, op de fiets, ja!) naar de repetitie gegaan. Toen ik er aan kwam had ik geen warming up meer nodig... Ik had geen tijd om mij van te voren voor te bereiden en dat voelt gewoon niet prettig. Bij nader inzien heb ik me weer druk om niets gemaakt want er werden bijn alleen maar scènes gezet. De scène in de Provence hebben wij wel een keer doorgespeeld en uiteraard hebben wij weer kort ‘geshopt’.

Ruud heeft de Boschmopolietscène na de pauze laten spelen en het “Lied voor de vrijheid” gezet. Het is nog niet helemaal duidelijk wat hij bedoelt; wel of geen kring en ‘binnen is voor’, in paren schuin naast elkaar opstellen, maar geen rij maken, ‘jullie zijn pilaren’, Roel en Jolande een paar stappen naar voren de rest aansluiten – één stap naar voren. Ik vraag mij af hoeveel mensen dat gesnapt hebben.

Tussendoor mochten wij bij Jeanne onze kledinglijst ophalen. In sommige scènes mogen wij onze eigen kleding dragen, wel in overleg met de kostuumploeg. Als er niets meer veranderd heb ik gedurende de voorstelling 8 kostuumwissels. De lijst is heel afwisselend en ik zal eens diep in mijn kast duiken...

Het zetten van ‘burengerucht’ verliep vlotjes en die scène werd ook doorgespeeld. In deze scène ben ik gekoppeld aan William, ik heb inmiddels al een heel verhaal in mijn hoofd waarom ik waar en met wie ben. Bij het doorspelen bleek dat de tekst soms anders geïnterpreteerd wordt dan de bedoeling van de schrijver was. Ruud heeft een paar keer opgemerkt dat de klemtoon anders moet liggen om de tekst de juiste intensie te geven. Als laatste heeft Ruud de scène in de Orangerie gezet, wat een uitdaging! Niet alleen voor mij, maar voor de meesten van ons. Stijn werd er helemaal chagerijnig van, daar ben ik wel van geschrokken. Ik hoop dat het lukt om die scène mooi neer te zetten. Daar is wel bijles voor nodig, maar als het lukt hebben wij allemaal iets bijgeleerd dat ons niemand meer afneemt.