SFEER PROEVEN

Als een ster die naar een première gaat heeft Jan mij bij de rode loper voor het theater uit de auto laten stappen. Eenmaal binnen herken ik meteen een paar gezichten van de auditie. Dat vind ik wel opvallend, want normaal heb ik de grootste moeite om gezichten te onthouden. Nu weet ik van een enkeling zelfs de naam nog.

Ik herken Jolande, die toen hetzelfde lied zong als ik en maak opnieuw kennis met Dries. Hij was op de auditie net voor mij aan de beurt om te zingen, met zijn operastem heeft toen mij mijn laatste beetje zelfvertrouwen helemaal weggevaagd. Ik raak aan de praat met Ingrid. Wij hebben op de auditie al eventjes met elkaar gepraat en ik was er zeker van dat zij door zou zijn. Voor haar is dit ook allemaal nieuw wat mij verbaast, want ze heeft de stem, het talent en de 'looks'. Op de auditie heeft zij met haar optreden alle aandacht naar zich toe getrokken en haar zang heeft mij kippenvel bezorgd. Het wordt steeds drukker in de foyer en overal staan groepjes met elkaar te praten. Het wordt een klus op zich om al die namen te onthouden. Ik besluit ter plaatse om meteen maar te beginnen en tegen mijn natuur in stap ik op mensen af en stel ik mij voor.

Na de informele ontvangst worden wij verzocht in de zaal plaats te nemen. Het productieteam en het artistiek team staan en zitten op het podium. Iedereen wordt met naam en functie voorgesteld en er wordt heel veel verteld. Over het verhaal, de motivatie, de verwachtingen enzovoort. En dat over precies 9 maanden iedereen die nu in de zaal zit daar op het podium zal staan. Als de rolverdeling door Ruud, de regisseur, bekend wordt gemaakt blijkt dat ik mij niet vergist heb: Ingrid heeft een hoofdrol, het duurt eventjes tot dit tot haar doordringt. De dansers worden voorgesteld door Yvonne, de choreografe, en Peter, de dirigent, noemt alle orkestleden met hun instrumenten op. Julian, die niet meekon omdat hij repetitie voor een andere musical heeft, speelt derde trompet. En ik hoor een bekende naam: Jorind speelt mee op de accordeon. Peter weet ook te vertellen dat er nog vacatures zijn voor een bassist, een gitarist en een drummer. Dat lijkt mij iets voor de Kofferband.

Na een korte pauze is er een warming up van Yvonne en wordt onder leiding van Peter in een sneltreinvaart het eerste lied ingestudeerd. Het is een heerlijk nummer, zo één waarvan de melodie nog uren blijft nagalmen in je hoofd. En dan is het eindelijk zo ver: wij mogen voor de eerste keer op het podium gaan staan. Het duurt een tijdje tot al die mensen opgesteld staan voor een groepsfoto. Er zijn meerdere fotografen in de zaal en het begint nu toch echt wel te kriebelen. Als wij het net ingestudeerde lied op het podium zingen is het groepsgevoel bijna tastbaar. Even later, terug in de foyer, is dat gevoel er nog steeds en ik ben blij dat ik hier deel van uit mag maken. Ik klets nog even met Jorind en vind het jammer dat ik moet gaan, maar ik heb met Jan een tijd afgesproken. Als ik naar beneden kom staat mijn 'chauffeur' al op mij te wachten.