DE AUDITIE

Wat een debacle. Ik heb er echt een zootje van gemaakt.

Ik was ruim op tijd aanwezig en was de eerste van mijn groep. Met een kop koffie heb ik op een bank zitten wachten toen de één na de ander binnen kwam druppelen. Oh, wat voelde ik mij een vreemde eend in de bijt; bijna iedereen kende elkaar van vorige producties. Het leek wel alsof het allemaal professionele acteurs waren die kwamen auditeren. Alsof ik nog niet zenuwachtig genoeg was...

De warming up was wel erg leuk, maar bij het inzingen begon mijn keel al langzaam dicht te trekken. Ik had het idee dat er geen geluid meer uit kwam. Toen moesten wij aan de zijkant gaan zitten en werd de één na de ander opgeroepen om voor de hele groep te gaan zingen. De 'jury' was wel erg aardig en zij deden hun best om iedereen op z'n gemak te stellen, maar hoe meer mensen ik gehoord heb hoe zenuwachtiger ik werd. Toen mijn naam werd genoemd had ik al helemaal het idee dat ik hier niet tussenhoorde en zei dat ook. Met mijn foto van Brel in de hand ging ik staan zingen, of wat daarvoor door moest gaan. Zo vals als een kraai, alles vergeten wat ik van te voren zo mooi bedacht had en met trillende handen en kniën. Ik trilde zo erg dat de choreografe mij vroeg om de foto weg te leggen omdat iedereen door mij zenuwachtig werd. Toen moest ik vertellen dat daar mijn tekst opstond. Ik heb er trouwens niet veel aan gehad, want ik trilde zo dat ik het niet meer kon lezen. Op verzoek heb ik nog een poging op de grond zittend gedaan, maar het werd alleen maar erger: ik haalde de teksten door elkaar en van de verschillende versies heb ik een onmogelijke combinatie gemaakt. Ik kraaide te hoog en te laag, ritme en tempo negerend en heb het uiteindelijk maar opgegeven.

Toen ik weer op mijn stoel zat en naar de anderen luisterde vroeg ik me af hoe ik het in mijn hoofd kon halen om onvoorbereid naar de auditie te komen. Op het moment dat het tijd was om mijn monoloog voor te dragen was ik weer een beetje bijgekomen. Volgens mij ging dat wel aardig, alleen kreeg ik niet veel regieaanwijzingen. De anderen moesten bijvoorbeeld hun tekst als rap voordragen, of als een roddelende buurvrouw. Er was een meisje met een tekst over haar overleden vader, zij moest met die tekst de regisseur verleiden. Het is haar nog gelukt ook, en niet alleen de regisseur; iedereen zat geboeid naar haar te kijken. Zij was ook diegene die mij kippenvel bezorgd heeft met haar zang, wat een stem!

Het is de bedoeling dat wij voor de kerst bericht krijgen of wij wel of niet mee mogen doen met de musical. Ik heb er niet veel hoop in. Ik duim voor Julian, die heeft morgen auditie - hopelijk heeft hij zich beter voorbereid dan ik.