tag:blogger.com,1999:blog-42864474461514426492024-02-19T21:01:01.952-08:00VogelVrijmusical <br>
18.10.2009 - 28.10.2009 <br>
Theater aan de Parade <br>
's-Hertogenbosch10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.comBlogger63125tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-81128405376039358482009-10-19T03:50:00.000-07:002009-10-22T02:18:39.470-07:00UPS & DOWNSEr stond het hele lovende kritiek in het Brabants Dagblad: swingend, opwindend en van een hoge kwaliteit – een waardig eerbetoon ter ere van de 65-jarige bevrijding van Den Bosch. Het artikel is een schouderklopje waar wij allemaal trots op kunnen zijn. Alleen jammer dat de correspondent vergeten is om Yvonne te noemen, en het was leuk geweest om er iets over het dekor, licht, kostuums etc. in te lezen. Er staat wel een prachtige foto bij van “De Toekomst” en wie staat er deze keer helemaal op? Jawel, ondergetekende! Ik had het eerst niet eens in de gaten, maar ik ben toch echt die lila spook op de achtergrond.<br /><br />Vandaag konden wij Aida feliciteren met haar 19e verjaardag. De dansgroep heeft er alles aan gedaan om er tussen de bedrijven door een leuk feestje van te maken. Voor de voorstelling had het AT motiverende woorden voor ons en de mededeling dat er op 28 november een afsluitende bijeenkomst is. Ook vanavond hebben wij weer ons best gedaan om te knallen, helaas is dat (volgens Julian) niet gelukt. Omdat er nadrukkelijk gezegd werd dat iedereen goed moet artikuleren was het tempo er uit, het orkest heeft zijn best gedaan om de tijd weer in te halen. Blijkbaar zijn de technici ook nog op stap geweest gisteren want soms stonden de zenders veel te lang open. Bij sommigen had het feest nare gevolgen voor de stem. Ik heb op het feest 2 blaren opgelopen waardoor ik vandaag veel last had van mijn linker voet. Tijdens de voorstelling heb ik er niets meer van gemerkt – wat Adrenaline al niet kan doen. Langzaamaan begin ik ook mijn schouders te voelen, hopelijk kan ik morgen even bij de fysio terecht. Verder is er een broek uit een van de kleedkamers verdwenen en blijkbaar is er in die zelfde kleedkamer eerder een fles parfum op mysterieuze wijze verdwenen. Al met al niet een beste avond, de meesten zijn ook vrij snel na de voorstelling naar huis gegaan. Ondanks alle inspanningen is er van de euphorie van gisteren niet veel overgebleven. Op Jorind heeft dit schijnbaar geen invloed gehad want hij speelde vanavond fantastisch!<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUf41OEyTkTT4Erwlvqp_WKGP_cetUb4KBaWEhR2ShOdvG1s68mE989IqkKS096NDxm838fUKqnxD_fXFEjSvqClVTRKIVpRAoekUT2VBO57UKJpKj3cxFSbmK6SrNbExKwI67HhsWgynL/s1600-h/boschmopoliet.bmp"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUf41OEyTkTT4Erwlvqp_WKGP_cetUb4KBaWEhR2ShOdvG1s68mE989IqkKS096NDxm838fUKqnxD_fXFEjSvqClVTRKIVpRAoekUT2VBO57UKJpKj3cxFSbmK6SrNbExKwI67HhsWgynL/s400/boschmopoliet.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395351192114364674" /></a>10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-79422274964976112942009-10-18T03:40:00.000-07:002009-10-22T02:17:18.972-07:00D-DAYHet menselijke brein zit wel heel raar in elkaar. Een voorstelling hoeft maar een andere naam te krijgen, zoals première, en het lichaam reageert meteen anders dan anders. Ondanks het feit dat wij al twee keer voor publiek hebben gespeeld had ik vandaag plankenkoorts. Ik moest wel om het kwartier naar toilet en kon amper een hap door mijn keel krijgen. Omdat ik vroeg in het theater was kon ik meteen bij de grime gaan zitten om vervolgens een pendelroute tussen kleedkamer en toilet op te zetten. Tussendoor ben ik nog bij de kap geweest waar ik naast een heerlijke hoofdmassage een nieuwe look heb gekregen. Elke keer als ik terug kwam lag er weer een nieuw toi-toi’tje op de kleedkamer of op de inschrijftafel: wat een creativiteit. Het is te veel om op te noemen en iedereen heeft er iets moois van gemaakt. <br /><br />Jolanda was voeldoende opgeknapt om mee te doen, althans zij zat met waterige ogen in de AF (artiestenfoyer) en heeft al haar energie gespaard om op het podium te stralen. Volgens mij heeft zij daardoor een geweldige energieboost gekregen want na afloop leek zij weer helemaal de oude. Het kostuumteam werd weer voor een uitdaging gesteld omdat er een schilderspet kwijt was. In no time werd er een nieuwe gemaakt (wat achteraf niet nodig bleek omdat de ‘verdwenen’ pet gewoon in een mouw zat). <br />Na circa 35 toiletbezoeken was het eindelijk zo ver: wij stonden klaar achter het doek en de spanning was voelbaar, toen de ouverture begon stond iedereen op scherp. Dan het moment dat het doek open gaat: alle spanning transformeert in blije energie – de vlieger stijgt op. Deze avond was een heerlijke reis op een roze wolk. Het publiek was geweldig, zij hebben vrijwel elke kans aangegrepen om te applaudiseren en ook de grappen werden goed ontvangen. Het orkest heeft prachtig gespeeld en het tempo was prima. Voor de voorstelling hebben Stijn, Eric en Ben met ‘hun’ combo “Oh Marijke” opgenomen, dat was beter dan gisteren. Op een paar kleinigheidjes na ging volgens mij alles volgens draaiboek. Het is alleen jammer dat de zenders soms te laat worden opengezet waardoor de zinnen niet compleet zijn. <br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAzSufRbgY0R8Otq8axpIgDQM01fNcwWXFXYfJsHF6DyuDz40fgj_CU7akknzzfUUo3d7HHtz6xupDZhMVwd5ZAgf8SLUQY6ZA3A_Hh3-lE4rkwHf5VdpGelGcRGgRxn01mNNyGDv3eTxT/s1600-h/india.bmp"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAzSufRbgY0R8Otq8axpIgDQM01fNcwWXFXYfJsHF6DyuDz40fgj_CU7akknzzfUUo3d7HHtz6xupDZhMVwd5ZAgf8SLUQY6ZA3A_Hh3-lE4rkwHf5VdpGelGcRGgRxn01mNNyGDv3eTxT/s400/india.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395350866385201714" /></a><br />Na afloop was er een première party in de pleinzaal. Frits heeft er alles aan gedaan dat wij ons als echte sterren voelden, het was alleen jammer dat de orkestleden niet allemaal op de hoogte waren van dit gebeuren. Wij werden met “Fame” door een live orkest binnengehaald en hebben een heel gezellige avond gehad. Toen wij naar huis wilden fietsen kwamen Julian en ik een groepje tegen die naar “De Kabberdoes” gingen. Daar hebben wij de avond zo gezellig afgesloten dat ik niet meer weet hoe laat wij thuis waren.10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-68412470037947960742009-10-17T03:30:00.000-07:002009-10-22T02:12:14.112-07:00DE ‘GROTE MENSEN WERELD’Ook in het theater krijg je te maken met ‘normale’zaken. Vlak voor de voorstelling vertelde Jorind dat zijn vader in het ziekenhuis was opgenomen, maar wat er precies aan de hand was wist hij toen nog niet. Na de voorstelling kon hij vertellen dat Peter inmiddels weer thuis was en dat het gelukkig meeviel. Jolanda is nog steeds ziek, maar gelukkig gaat het met de rug van Stijn steeds beter. <br />Vanavond heeft Leon op soesjes getrakteerd voor zijn verjaardag en van het theater kregen wij chocolade bollen als toi-toi, dat was een goede compensatie voor de (iets te kleine) portie lauwe pasta. De trombonesectie heeft ook goed voor ons gezorgd met taai-taai-taai en de hoorns (Peppie en Kokkie) hebben iedereen een toffe(e) voorstelling gewenst. Geen tekort aan zoetigheid dus...<br />De voorpremière was een mooie voorstelling, met hier en daar wat verbeterpunten. Het grootste minpunt vond ik dat er bij “Oh Marijke” het origineel gedraaid werd, dat is namelijk trager en lang niet zo mooi als de versie van de musical. Op het podium was er ook haast niets van te horen waardoor de choreo niet meer klopte. Ik was een beetje zenuwachtig omdat Marc, Daniëlle en Rien in de zaal zaten. Bij Europa heb ik dan ook een keer een verkeerde pas gemaakt, maar heb het meteen hersteld. Steph is met zijn enkel omgezwikt, maar gelukkig niet met ernstige gevolgen. Bij de bevrijdingswals heeft Anouk spontaan aangeboden dat ik met Rico mocht dansen, dat was een heel leuke verrassing.<br />Daniëlle en Rien noemden het een hele mooie voorstelling en vonden vooral de scène in Kamp Holland heel herkenbaar. Dat er een aantal mensen echt ‘foute’ kleding dragen is volgens hun juist grappig. Ook Marc was vol lof en ik ben blij dat hij zo positief is, het was veel makkelijkker geweest om kritiek te uiten. Wij hebben nog gezellig met een paar man nagepraat en uiteindelijk heeft Jan ons opgehaald en hebben wij Marc thuis afgezet. Morgen komt hij nog een keer kijken, de schat, dan moeten wij nog beter ons best doen.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuxmaNyUe8C1MTi_nBsjc0r2MMWBkRu-UasFEY1goQmxWZW2b1DYk7OQrh5wMVZIkV9z0gIP1pVebL2j57luK-hAmmwD28Ov8ynVgcoa_ujuzG4jJcPyt_Au71qRX6rG0H-FrKoCTB89WK/s1600-h/kamp+h.bmp"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuxmaNyUe8C1MTi_nBsjc0r2MMWBkRu-UasFEY1goQmxWZW2b1DYk7OQrh5wMVZIkV9z0gIP1pVebL2j57luK-hAmmwD28Ov8ynVgcoa_ujuzG4jJcPyt_Au71qRX6rG0H-FrKoCTB89WK/s400/kamp+h.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395349582220299442" /></a>10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-6503222178780534672009-10-16T03:28:00.000-07:002009-10-22T02:28:05.515-07:00GENERALE MET PUBLIEK<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD9nH02iuGrQVAyj0ov8hszvvgAqGX7DmhgiKrtgXH2sCZrsTzEzR-0nR5eOB1Rlw8flhJ2DBLnfXUxwjkLipwAancUXKvtRZbc0-kJ7fs26P_t5TSAe1gQzBqVzZ9L8bYMDxcMD5UYLlq/s1600-h/toi-toi.bmp"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD9nH02iuGrQVAyj0ov8hszvvgAqGX7DmhgiKrtgXH2sCZrsTzEzR-0nR5eOB1Rlw8flhJ2DBLnfXUxwjkLipwAancUXKvtRZbc0-kJ7fs26P_t5TSAe1gQzBqVzZ9L8bYMDxcMD5UYLlq/s320/toi-toi.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395353310317320930" /></a><br /><br />Bij de inschrijftafel kreeg iedereen de eerste toi toi overhandigd: een mooie button van het PT. Femmieke heeft voor iedereen een vrolijk vlaggetje geknutseld en van Anouk en Chantal kregen wij een ster met de wens ‘straal’. Ik heb onze goody bags niet persoonlijk uitgedeeld, maar op een tafel gezet met daarbij een briefje ‘zelfbediening’. <br />Mijn muts was nog steeds onvindbaar dus heeft Jeanne er voor gezorgd dat ik een nieuwe kreeg, ik heb er nu mijn naam ingezet. <br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIfaH62wQs96PDAE2pl_4oFdwggJwE14M2_U4uXbhhcAiUXWRjpWNQ0C1mcBvb4-e0H-ZIM0uBZuf44k3hHvssKZD6yncFkMxIbhFYGDdFjT1BmrhoZT6raVsopXfc4clQ3G0oB4n6SEb3/s1600-h/diner.bmp"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIfaH62wQs96PDAE2pl_4oFdwggJwE14M2_U4uXbhhcAiUXWRjpWNQ0C1mcBvb4-e0H-ZIM0uBZuf44k3hHvssKZD6yncFkMxIbhFYGDdFjT1BmrhoZT6raVsopXfc4clQ3G0oB4n6SEb3/s320/diner.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395353455567660066" /></a><br />Vanavond zaten er zo’n 500 genodigden in de zaal. De gemeente heeft veteranen uitgenodigd om te komen kijken. Het was een ‘taaie zaal’ (maar wel een goede oefening) dat kwam mede door de vrijdagavond maar ook door de gemiddelde leeftijd. Het is heel moeilijk om duidelijk verstaanbaar te spelen zonder dat de snelheid er uit gaat. Wij hebben ons best gedaan, maar er gingen wel wat dingetjes mis. Zo werd bij de “Red Hat Society” een verkeerde tekst ingezet, bij shoppen hoorden wij het orkest niet goed en bij de ‘prinsesjes’ ging het bijna fout omdat er mannen mee wilden gaan zingen. Met Stijn ging het iets beter en hij heeft dan ook weer getild vanavond. Helaas kon Jolanda er niet bij zijn, zij is door de griep geveld en wilde het risiko niet nemen om iemand aan te steken. Ik duim voor haar dat zij voor de premiére weer opgeknapt is. Een groot deel van het ensemble is door de cateraar gewapend tegen griep en andere opdringerige ziektekiemen: er werd vandaag knoflooksaus geserveerd. Tijdens het eten zei Peter dat hij wel wat fotos wilde maken vanuit de orkestbak als iemand een fototoestel aan hem geeft. Toevallig had ik net mijn toestel bij mij en heb het aan hem gegeven zo heb ik nu een paar mooie kiekjes om hier te plaatsen.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy1IC35oUKJ7M8SpZRuZpsDvVNPv4RgT4Ry0DDusZ_-1lLdVC-Sb8SuI5EMPB6dfbbmOvNd2F3cLPXo6HpM4tTKPNIwwDakXae64htx7tynJp3BlzC5IJ-CbLXhvTIWrLU8H0wX70a7Nd4/s1600-h/veronica.bmp"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy1IC35oUKJ7M8SpZRuZpsDvVNPv4RgT4Ry0DDusZ_-1lLdVC-Sb8SuI5EMPB6dfbbmOvNd2F3cLPXo6HpM4tTKPNIwwDakXae64htx7tynJp3BlzC5IJ-CbLXhvTIWrLU8H0wX70a7Nd4/s400/veronica.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395345068363508370" /></a>10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-59619152849142461782009-10-15T03:22:00.000-07:002009-10-21T16:11:52.669-07:00MUTSEN EN ANDERE HOOFDZAKEN<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-4ivspa66_q9vIRq4uVTeHgP3YBrRBYrSsjVQ0v2Gqz9JM7VDphM_G9HAdbhzyZl84Cgq2t-DVHQnHM6CTzp5-9H7vazAvTOldLkbLMNZfdqK_zt1299kG-EtbcUjPRkOSlwwse45kxkm/s1600-h/P141009_21+3102.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-4ivspa66_q9vIRq4uVTeHgP3YBrRBYrSsjVQ0v2Gqz9JM7VDphM_G9HAdbhzyZl84Cgq2t-DVHQnHM6CTzp5-9H7vazAvTOldLkbLMNZfdqK_zt1299kG-EtbcUjPRkOSlwwse45kxkm/s320/P141009_21+3102.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395194672742188146" /></a><br />Wat een muts ben ik toch. Was het vanavond al generale en ik had het niet door. Dat heb ik na de hand pas in de brief gelezen die bij het programmaboekje zat. Nou ja, dat scheelt dan weer een dag plankenkoorts...<br />Desondanks was toch een echte generale en ging er een en ander mis. Zo is ik mijn muts van de India scène zoek geraakt, waren de kleedsters voor de Red Hats vertwijfeld op zoek naar de juiste vrouwen en vond Woodstock 15 jaar geleden plaats.<br />Met de blessure van Stijn valt het helaas niet mee. Hij heeft er nog steeds zo veel last van dat hij vandaag niet kon tillen. Inmiddels heeft Ruud de beslissing genomen om Stijn uit de Orangerie scène te halen waardoor ik nu zonder partner ben. Ik was hierdoor behoorlijk van slag en ging op de verkeerde positie staan, gelukkig is het niet opgevallen. Ruud gaat nog bedenken wat ik verder in die scène moet gaan doen. Ik heb gekscherend gezegd dat ik zou kunnen proberen om iemand anders zijn man af te pikken quasi als voortzetting van de toon die ik in “Red Hat Society” gezet heb. Ik hoor het morgen wel.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxwc5LQBH3a_IC58-pBArvoxtGJ0bWcJ0T2WY3MGSkvaicTxUl85Fsm83cj1kjJ2peQpB1H0ArNGhgygW1dvYUoVQkObX2VnxvwQKc-myysyseatwMkg5Kx-__us8tGbDjCHsP-JIETCfY/s1600-h/P151009_23+15.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxwc5LQBH3a_IC58-pBArvoxtGJ0bWcJ0T2WY3MGSkvaicTxUl85Fsm83cj1kjJ2peQpB1H0ArNGhgygW1dvYUoVQkObX2VnxvwQKc-myysyseatwMkg5Kx-__us8tGbDjCHsP-JIETCfY/s320/P151009_23+15.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395194678742987906" /></a>10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-37476188828895293142009-10-14T07:25:00.000-07:002009-10-22T02:24:03.287-07:00OOK DAT NOGJippie, uitgefreubeld! Wat een project was dat, nu begrijp ik pas wat ze in Duitsland bedoelen met de uitdrukking ‘Tüten kleben’. <br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4vyv7gJt9kYd8ns9-NNdcE9jU0aQP-Jp1p_u7Ve_dOWHj1j3iR581cnvN7y1lIyrx7NPhx5xM2I6ZVYkcFXFfASY0qqGbR8F7xJ5LGOKKo9acZ4hTxOMBlDkrIYOv1gwfkCNKpWq6U37p/s1600-h/P141009_15+5701.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4vyv7gJt9kYd8ns9-NNdcE9jU0aQP-Jp1p_u7Ve_dOWHj1j3iR581cnvN7y1lIyrx7NPhx5xM2I6ZVYkcFXFfASY0qqGbR8F7xJ5LGOKKo9acZ4hTxOMBlDkrIYOv1gwfkCNKpWq6U37p/s320/P141009_15+5701.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395192314055051170" /></a><br />Vandaag hadden wij een doorloop met kledingwissels, grime & kap. Ik ben door Harriet zo mooi opgemaakt dat ik steeds complimenten kreeg over mijn ogen. Na een warming up met Yvonne en inzingen met Steph (alles op 10 cm hakken) zijn wij begonnen met de doorloop. <br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVp5cHTqm5rAR4DYeeUqjXQ_X9lzy3GHyW5kLOfJL8hmN5zQGH9NqiIoX-xjlgVhqR4aQmKwA642QYrgB273whnSk1WkN6JMpfGuio3cLG31a5nVlBtqXSOSEpUvX7H4PIfazSyrGSTSmF/s1600-h/harriette.bmp"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVp5cHTqm5rAR4DYeeUqjXQ_X9lzy3GHyW5kLOfJL8hmN5zQGH9NqiIoX-xjlgVhqR4aQmKwA642QYrgB273whnSk1WkN6JMpfGuio3cLG31a5nVlBtqXSOSEpUvX7H4PIfazSyrGSTSmF/s320/harriette.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395352605570345266" /></a><br />Het liep al stukken beter dan gisteren, maar er waren nog een paar kleine missers, zo werd een paar keer de verkeerde midi ingespeeld wat voor hilariteit zorgde. De “Red Hat” pakte ook heel anders uit omdat het gordijn te laat open gaat om de dans op tijd te beginnen. Ik was hierdoor even ‘de weg kwijt’ en was vergeten dat er in geschrapt was. Ook moet ik nog even oefenen met de schoenen, dat danst heel anders. Toen ik terug kwam van de “Atelierdans” waren mijn hoed en boa zoek, later bleek dat de kleedsters alles in een andere kleedkamer hadden gelegd. Ook vandaag waren er onduidelijkheden wie welke dekorstukken meeneemt (in de tweede acte), maar ook dat is nu helder. Het omkleden voor de Orangerie scène achter het toneel was niet handig omdat ik toch naar de kapsalon moet, dus dat ga ik morgen anders doen. Dat wil zeggen als ik morgen nog in die scène zit. Stijn is namelijk geblesseerd geraakt en wijt dat aan de supersnelle kledingwissel die hij na deze scène heeft. Hij heeft er alles voor over om in de Orangerie niet meer mee te doen, dat zou ik toch wel heel erg vinden want ik vind hem een hele fijne partner om mee te spelen. Ik hoop dat de blessure meevalt en dat wij samen een oplossing vinden om die scene toch nog met elkaar te kunnen doen.10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-89368871075887253112009-10-13T07:22:00.000-07:002009-10-17T23:36:26.165-07:00EVEN WACHTENOok vandaag hebben Julian en ik weer zitten freubelen. Wij hadden allebei zoeits van ‘waar zijn we aan begonnen’?! Al met al hebben wij er zeker al een hele werkdag aan gewijd en het is nog steeds niet af. Om 17.00 uur moest ik in het theater zijn en bij nader inzien had ik het karweitje daar wel af kunnen maken want vanavond bestond voornamelijk uit wachten. Gelukkig had Anouk (ter ere van haar verjaardag) op soesjes getrakteerd, daardoor was het wachten een stuk aangenamer.<br /><br />Het was de bedoeling om een doorlop met kledingwissels te doen, maar het probleem in de orkestbak was nog niet opgelost waardoor wij heel lang in onze kleding van de eerste scène zaten te wachten. Lianne en Elly hebben gevraagd om in de tussentijd even alle kleding door te passen, maar omdat wij niet wisten hoe snel wij op moesten bleven wij maar wachten in onze maritieme outfits. Omdat het allemaal wel erg lang duurde dacht ik in de zaal te gaan kijken, maar toen ik naar boven kwam werd ik zo aangekeken van ‘jij hoort hier nu niet te zijn’, dus ben ik maar weer braaf in de kleedkamer gaan zitten wachten. Op een gegeven moment werd omgeroepen dat iedereen naar toneel moest die bij “De Toekomst” boven staat. Omdat wij daar niet bij zitten bleven Silvia, Henny en ik maar wachten op de volgende oproep, maar die kwam niet. Toen werd er ineens omgeroepen dat iedereen die met een zender beneden zat naar het podium moest komen en hoorden wij dat er “Europa” gezongen werd. Toen wij boven aankwamen vroeg Yvonne waarom wij nu pas kwamen – waarop ik antwoordde dat er niet omgeroepen was dat iedereen naar het toneel moest komen. Wij hebben nog het “Lied van de vrijheid” gezongen en toen zijn wij eindelijk begonnen met de doorloop. <br /><br />Dat was even chaotisch als de rest van deze avond. Na de ouverture zijn er bijna gewonden gevallen omdat ineens het ‘schip’ naar beneden kwam. Bij ‘Shoppen’ zou ik William helpen met omkleden waardoor ik zelf bijna te laat kwam voor de slow motion, in scène 5 was het dekor niet goed neergezet waardoor het erg krap was en mensen bijna tegen dekor opbotsten. Toen was ik mijn kleding voor “Oh Marijke” kwijt, gelukkig heb ik alles nog op tijd terug gevonden, maar het was niet duidelijk wanner wij voor die scène op moesten. Ook werden niet alle dekorstukken meegenomen omdat het onduidelijk was wie wat ging doen. Wij waren vrij laat klaar en ik was blij dat ik met Bart mee kon rijden, ik heb maar meteen weer een plek gereserveerd voor morgen (er is gelukkig geen wachtlijst).10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-70130962819601988242009-10-12T07:20:00.000-07:002009-10-15T07:21:58.112-07:00HALLO THEATERVandaag was het dan eindelijk zo ver: onze intocht in het theater. Nadat ik ’s middags met Julian een paar uurtjes aan onze toi toi’s gewerkt heb moest hij als eerste richting theater vertrekken. Het orkest zou om 18.00 uur met een soundcheck beginnen, het ensemble moest om 19.30 uur aanwezig zijn. Bij binnenkomst werden wij door Jeroen geregistreerd en kregen wij onze kleedkamers toegewezen. De meesten zitten met 5 of 6 personen in een kleeedkamer, maar ik heb geluk. Ik zit samen met Henny en Silvia in een kleedkamer vlak bij de grime en de fysio, en, zoals ik gehoopt heb: onze kleedster is Lianne. Tegenover ons zitten Barbara, Jet en Anouk. Een heel gezellig hoekje dus.<br />Toen iedereen aanwezig was heeft Ruud een toelichting gegeven wat de planning was voor vandaag. Aansluitend hebben wij eerst gecontroleerd of alle kleding aanwezig is en missende delen aan Mieke doorgegeven. Daarna ging iedereen een zender halen. Omdat er maar één persoon is die de zenders bevestigd was er een lange wachtrij. Nadat iedereen voorzien was van een zender werd iedereen één voor één op het podium gereopen om de zender in te stellen, daarvoor moest een tekst gesproken en een stukje gezongen worden. Tenslotte werden alle zenders gezamenlijk getest met “Europa”, “Terug bij af” en “Burengerucht”. Om 22.30 uur waren wij nog niet klaar, maar mochten wij naar huis. Er bleek namelijk een technisch probleem in de orkestbak te zijn, hopelijk is dat morgen opgelost.10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-40300565619352569692009-10-11T05:25:00.000-07:002009-10-15T07:22:27.141-07:00TOT ZIENS THEATERWISSELNou, dat was dan onze laatste repetitie in de “Theaterwissel 30 E”, nu nog maar een kale ruimte omdat de draaischijf en de dekorstukken al in het theater zijn. De stemming van deze repetitie was anders dan anders. Frits begon met een toespraak waarin hij vertelde waarom Mieke (regieassistente) en Peter Spruit er enkele keren niet zouden zijn en dat de rol van Maartje veranderd is. Als ik het goed begrepen heb zijn haar collega’s van de dansgroep voor Maartje opgekomen, fijn dat er zo’n hechte band is ontstaan. Frits heeft ook nog verklapt dat Joke jarig is en daarna het woord aan het orkest gericht. Daarbij refereerde hij naar een mailwisseling onder de orkestleden die begon met:<br /><br />Vannacht schrok ik ineens wakker met een doemscenario voor ogen:<br />Na 18 ontwrichte zondagen, 40 repetitie-uren op zolder, 5 echtelijke ruzies, 4 gemiste verjaardagen, 3 kilo dropjes en 6 vermoeiende avonden in het Theater aan de Parade... is het dan zo ver: de premiere van VogelVRIJ! Na een fantastische voorstelling, met de adrenaline nog kolkend in mijn bloed, loop ik richting de foyer. De cast wordt herkend en aangesproken door de bezoekers. Overal klinken bewonderende complimeten voor de mooie zang en de prachtige dans. Ik speur naar bekenden in de mensenmassa. Ha! Daar staat een potientiële fan. Ik loop er op af. "Hee Eva! Jij hier? Ik ben net naar zo'n mooie voorstelling geweest. VogelVRIJ heet het. En jij, wat doe jij hier? Ben je ook naar de voorstelling geweest of kom je net van de film?"<br /> <br />Toch leuk om te weten dat ik niet de enige ben die rare dromen over de musical heeft. Ik wordt al weken wakker met een deuntje van de musical in mijn hoofd en dan is het heel moeilijk om weer in slaap te vallen. Meestal volgt dan een droom over de musical, bijvoorbeeld dat ik in het verkeerde theater sta, of dat ik entree moet betalen om mee te mogen spelen, of dat er een scène wordt geschrapt...<br />Dat komt niet helemaal uit het niets, want er zijn al scènes ingekort en ook vandaag werd de rode pen weer ingezet; “Mijn beste maat”, “Googelen” en ook de “Red Hat Society”zijn ingekort, waardoor ons dansje ook is veranderd en ‘mijn ding’ eruit is. Dat is heel jammer, nadat het shoppen al niet is doorgegaan en ook de Orangerie is aangepast.<br /><br />Na de repetitie wilde ik nog even aan Jeanne laten zien wat ik aan schoenen kon regelen, maar bij de kostuumgroep was het spitsuur en Jeanne was niet aanspreekbaar omdat de kostuums voor Ingrid nog niet compleet zijn. Ik heb alles maar weer meegenomen en zal het morgen in het theater nog eens proberen.<br />the10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-697576466168837172009-10-04T09:55:00.000-07:002009-10-12T15:32:18.826-07:00NIKS AFTELLENHet was vanavond niet de leukste repetitie en ik ben niet voldaan. De zangrepetitie viel mij tegen; het ging heel snel en wij hebben steeds maar een paar maten van een nummer gezongen. Al met al heb ik er niet veel aan gehad. Toen bleek dat de Orangerie scène voor Stijn en mij veranderd is, ik had zo gehoopt dat het ons toch nog zou lukken om er iets van te maken en nu staan een beetje aan de kant te koekeloeren. De andere paren wisten van niets en gebaarden steeds dat wij erbij moesten komen. Tijdens de doorloop kwam ik tot de ontdekking dat er geen scène 18 komt (waar ik de hele tijd van uit ben gegaan omdat er op de lijst van Peter nog 2 liederen staan). Sterker nog, waarschijnlijk wordt het mooie Applaus lied ingekort, wat ik erg jammer vind. Toen werd ook nog medegedeeld dat er aanstaande donderdag weer niet met het ensemble gerepeteerd wordt en er dus nog maar één (!!!) repetitie is voor de doorlopen beginnen. En om het gejammer compleet te maken: er werden nieuwe foto’s voor het programmaboekje gemaakt en daar was ik niet op voorbereid. Natuurlijk ben je maar een klein stipje in de massa op zo’n groepsfoto, maar toch… <br />Het meest positieve van vandaag was eigenlijk dat voor het eerst het orkest compleet aanwezig was.10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-2731442099067652162009-09-27T09:54:00.000-07:002009-10-08T09:55:13.528-07:00AFTELLENZoals beloofd heeft Frits het vertrek van Marc en de aanwezigheid van Niels toegelicht. Om Niels een indruk te geven van het stuk hebben wij een doorloop gedaan. De afwezigheid van Marc was duidelijk voelbaar, in sommige scènes meer dan in andere, hij heeft toch wel een persoonlijke stempel op zijn rol gedrukt. Het heeft mij eventjes moeite gekost om over te gaan naar de ‘orde van de dag’, maar het is uiteindelijk toch gelukt.<br /><br />In de pauze hebben wij de jurken voor de scène in de Orangerie gepast. Ik heb er verschillende schoenen bij uitgeprobeerd en uiteindelijk hoefde er aan mijn jurk niets te worden veranderd. Gelukkig maar, want de dames hadden al genoeg werk aan mijn jurk voor de “Red Hat Society”. Daar heeft Lianne vandaag de laatste hand aan gelegd en moet ik nu het juiste onder ondergoed bijzoeken. Huib was er ook en heeft notities over ons haar gemaakt en tijdens de doorloop hebben wij rekwisieten gebruikt. Zo vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Het dekorteam is ook nog steeds druk bezig. Zij hebben de schijf helemaal geschuurd en er stonden twee hele mooie trappen. <br /><br />Het is duidelijk te merken dat de voorstellingen dichtbij komen. Iedereen is beter gefocust en geconentreerd bezig. Ook het gemompel naast en achter het podium is minder geworden. Alleen ik heb nog steeds het gevoel dat ik er nog niet klaar voor ben, maar er is aangekondigd dat wij volgende week met een zangrepetitie beginnen waardoor hopelijk de twijfels worden weggenomen. Dan kan het aftellen beginnen: nog 3 repetities…10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-50250863248804107372009-09-24T16:05:00.001-07:002009-09-26T14:23:13.472-07:00SPIJTIG NIEUWSVandaag hebben wij per mail het bericht ontvangen dat Marc in verband met zijn opleiding zijn rol moet opgeven. Zo blij als ik voor hem was dat het met de opleiding en een kamer in Brussel gelukt is, zo sneu vind ik het dat hij met VV moet stoppen. Hij is een heel dierbaar familielid geworden en ik zal hem wel gaan missen. <br /><br /><table cellspacing="0" cellpadding="0" border="0" bgcolor="#ffffff"><tr><td><a href="http://smilebox.com/play/4d5445314d546b304d544d3d0d0a&blogview=true&campaign=blog_playback_link" target="_blank"><img width="386" height="303" alt="Click to play this Smilebox slideshow: Theater Slideshow MvC" src="http://smilebox.com/snap/4d5445314d546b304d544d3d0d0a.jpg" style="border: medium none ;"/></a></td></tr><tr><td><a href="http://www.smilebox.com/?partner=hallmark&campaign=blog_snapshot" target="_blank"><img width="386" height="46" alt="Create your own slideshow - Powered by Smilebox" src="http://www.smilebox.com/globalImages/blogInstructions/blogLogoSmileboxSmall.gif" style="border: medium none ;"/></a></td></tr><tr><td align="center"><a href="http://www.smilebox.com/slideshows/?partner=hallmark" target="_blank">Make a Smilebox slideshow</a></td></tr></table>10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-8991210917359491152009-09-20T14:03:00.000-07:002009-09-26T14:11:57.811-07:00WERKEN, LACHEN, ZINGENDe PR machine loopt op volle toeren. Sinds kort hangt er een enorme canvas boven de hoofdingang van het theater en de posters in de stad schijnen zich te vemenigvuldigen. Ook in de kranten wordt steeds vaker geschreven over de musical. Op het prikbord in de repetitiehal hangt sinds vandaag een artikel met een prachtige foto van de dansgroep. Vandaag werden van de cast fotos voor het programmaboekje gemaakt. Het geheel had iets van het maken van een familiefoto en zo voelt het ook: als een hele grote, gezellige familie. Je kent inmiddels elkaars trekjes en weet met elkaar om te gaan, soms heb je niet eens woorden nodig – een knipoog is voldoende. <br />Ik had het idee dat er vandaag velen moe waren. De doorloop van de tweede acte liep op zich vlotjes, maar desondanks leek het alsof het wachten langer duurde dan normaal. Ik werd steeds meliger, en daar hadden er meer last van. Toen wij de scène in de Orangerie gingen oefenen was er dan ook geen houden meer.Yvonne had namelijk gezegd dat wij plezier moesten hebben, nou en dat hadden we! Het was bijna niet meer voorstelbaar dat Stijn nog een paar weken geleden heel boos was om die scène. <br /><br />Na afloop zijn wij nog met een paar man naar de stad geweest. Het was fantastisch weer en in de Korenbrugstraat konden wij ons laten inspireren voor de openingsscène. Ik ben tot de conclusie gekomen dat mijn outfit zonder zonnebril echt niet compleet is, dus volgende week toch maar weer gaan shoppen (moet ik sowieso nog oefenen). Toen het tijd was om naar huis te gaan ben ik met Rico en Jolande richting station gelopen, onderweg kwamen wij Toneelgroep Oog tegen, die Jolande een serenade hebben gebracht: ode wie ode toekomt....<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK2Tdi5EH7ox8R8T5PCaQ-XdZe7Dge336Qr25A8k9Ye5ixV52n1L0B2A9vhyphenhyphenRqhQx_KzTVtWOm7cp4vqTxYbS6ujioQeflUNAzz2PZW8tGGOAx5RIK1HKBgn2626Peg3QUSeYGJarLL3YQ/s1600-h/DSC_0148.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK2Tdi5EH7ox8R8T5PCaQ-XdZe7Dge336Qr25A8k9Ye5ixV52n1L0B2A9vhyphenhyphenRqhQx_KzTVtWOm7cp4vqTxYbS6ujioQeflUNAzz2PZW8tGGOAx5RIK1HKBgn2626Peg3QUSeYGJarLL3YQ/s320/DSC_0148.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5385886786643982146" /></a>10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-14307426300872385532009-09-17T10:05:00.000-07:002009-09-26T14:27:08.637-07:00HET WORDT WATIn het begin van de avond heeft Ruud aan de aanwezigen medegedeeld dat de week van de doorlopen iets veranderd is. Hoe het precies zit heb ik niet goed verstaan, maar dat zal een dezer dagen wel op de mail te lezen zijn. Voor zo ver ik begrepen heb is er een extra repetitie op maandag 12 oktober in de repetitieruimte en wordt de zondag daarvoor misschien ingekort.<br />Ik zie het dan wel allemaal. Ik ben wel blij dat ik 3 weken vakantie opgenomen heb, anders was het niet te combineren geweest. <br />Na de mededelingen zijn wij begonnen met een doorloop van de tweede acte. In het begin liep alles prima, maar bij scène 13 (toeval??) ging er van alles mis. De schijf draaide naar de verkeerde kant, de banken stonden verkeerd, toen begonnen de banken te kraken en te splijten en op één punt zakte de buitenring weg. Na een aantal misgelopen pogingen en veel hilariteit werd er toch nog gezongen; uiteraard weer veel te snel door de jeugd en veel te vroeg door de ‘oudjes’. De dialogen gingen daarentegen een stuk vlotter, ik heb het gevoel dat de tekst langzamerhand toch ‘eigen’ wordt. <br />In de pauze heeft Marc verteld dat hij is aangenomen voor de musicalopleiding in België. Dat is natuurlijk heel leuk, maar ook een beetje dubbel omdat hij aanstaande maandag al moet beginnen en nog woonruimte moet zoeken enzovoort. <br />Omdat Ruud had aangegeven dat hij na de pauze niet aan ensemblestukken ging werken heb ik aan Jan en Theo voorgesteld om de “Machinedans” nog eens door te nemen, maar Theo wilde liever aan een baslijn werken. Ik ben toen maar naar de dames van de kleding gegaan en mocht weer diverse outfits passen. Henny en Sylvia hebben ook een en ander gepast en wij hadden er lol in om in de verkleedkist te duiken. Maar ook Stijn, William en Twan hadden er volgens mij zin in. Zij mochten met hun stoere pakken meteen het podium op. De kostuumploeg heeft hard gewerkt en ook dekor en rekwisieten nemen al aardig wat ruimte in beslag. Zo wordt het steeds ‘echter’ en ik realiseer mij ineens dat wij al over 4 weken op het podium staan! Het aftellen kan beginnen....10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-7093288755171504422009-09-13T06:38:00.000-07:002009-10-15T05:17:16.875-07:00AMNESIEDit was de zwaarste repetitie tot nu toe. Ik ben al een paar dagen behoorlijk verkouden, maar ik weet dat ik absoluut geen repetitie kan missen. Tegen de koorts heb ik dus de hele dag Paracetamol geslikt en met keelpastilles en jus d’orange heb ik het volgehouden. Ik kan mij alleen niet zo veel meer herinneren. <br />Ik weet nog dat ik Julian gebeld heb omdat het orkest al eerder aanwezig moest zijn dan hij dacht. Om 10.30 uur zijn wij begonnen met een doorloop van de eerste acte.<br />’s Ochtends hebben wij voor Peter van Beijnum en Marc van Mil gezongen, ter ere van hun verjaardagen. Er ontstond eventjes wat spanning toen zowel Theo als Dries hun ‘kunsten’ vertoonden. Toen was het pauze en werd op lekkere taart getrakteerd. Aansluitend zijn er foto’s van het orkest gemaakt voor het programmaboekje. Toen iedereen opgesteld stond riep Peter: “Stop, ik mis iemand!” en inderdaad, de 3e klarinettiste stond er niet bij. Knap, hoor, dat hij dat meteen ziet. Jammer vond ik het dat iedereen verschillende kleding aanhad. De foto’s van het orkest bij ‘Scarlet Pimpernel’ waren toch erg mooi; iedereen in het zwart – maar er was toen ook toneelbelichting. Aanstaande zondag worden fotos van het ensemble gemaakt. Ook wij zijn niet verzocht om specifieke kleding te dragen, wel moeten wij ons ‘zondagsgezicht’ meenemen....<br /><br />Na de pauze hebben wij nog een aantal scènes doorgenomen, maar ondanks het gevoel dat er geen einde aan de dag leek te komen kan ik niet meer zeggen wat wij allemaal hebben gedaan. Volgens Julian hebben wij wel twintig keer “Oh Marijke”gedaan – ik kan mij nog zo’n 5 keer herinneren. Heel vaag weet ik nog dat er teksten geschrapt zijn en dat er een opname gemaakt is van “Europa” voor promotiedoeleinden. Afgesloten hebben wij met de “Red Hat Society”, de rest van de dag ben ik kwijt, hopelijk komt het tijdens de volgende repetitie allemaal weer terug.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM2uDbrzxGC1yl5yAb-9eYjvubJx03qNVqfx24W5opKPvdUG0sICqkBB4ADO5GpRtGxMC6ZaxhNrW6ew_9UHCNMx4whyKxHpHMjQAsh4JKu6lJEZCFsWWD9JGgnI_loohYtMOLKVK797qw/s1600-h/P130909_17.02%5B01%5D.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM2uDbrzxGC1yl5yAb-9eYjvubJx03qNVqfx24W5opKPvdUG0sICqkBB4ADO5GpRtGxMC6ZaxhNrW6ew_9UHCNMx4whyKxHpHMjQAsh4JKu6lJEZCFsWWD9JGgnI_loohYtMOLKVK797qw/s320/P130909_17.02%5B01%5D.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5382432886974661698" /></a>10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-44646409400794090532009-09-10T06:37:00.000-07:002009-09-26T14:28:07.353-07:00KEURI(N)GJoepie, Jeanne heeft mijn outfit voor de openingsscène goedgekeurd – inclusief schoenen! Niet dat iemand iets ervan ziet, maar ik weet dat ik ze aanheb en dat werkt wel door. Ik heb ook meteen uitgeprobeerd of ik daarin kan spelen en het ging prima. Ik had nog twee paar schoenen meer bij mij, voor de andere scènes, die zijn ook akkoord. <br /><br />Aan het begin van de repetitie heeft Ruud nog eens duidelijk uitgelegd wat met ‘stil spel’ bedoeld wordt, en dat het de bedoeling is dat er stilte is in de oefenruimte tijdens het repeteren. Meteen toen de eerste scène gerepeteerd werd gingen er weer mensen praten, het lijkt wel alsof de meesten niet eens doorhebben dat zij praten. Ook tijdens de uitleg zijn er altijd een paar die ‘onderonsjes’ hebben. Ik vind dat heel vervelend, in eerste instantie omdat ik het gebrek aan respect vind, maar ook omdat ik er zelf last van heb; ik kan namelijk niet volgen wat er gezegd wordt. Een paar keer dacht ik al om hier iets over te zeggen, maar ik ben bang dat het verkeerd overkomt. Ik voel mij al bezwaard om te gebaren dat wij stil moeten zijn op de momenten dat er op het podium gespeeld wordt. <br /><br />Ruud heeft ons een paar keer de scène met “Oh Marijke” laten spelen. Omdat hij zelf de muziek moest instarten (en geen dj is) werden sommigen een beetje melig. Stijn, Ben en Eric waren met ‘de microfoonstandaard’ aan het dollen en toen ik mij zogenaamd bang achter de bar verstopt heb kreeg Jolande de slappe lach. Voor het eerst werd vanavond de overgang naar “Europa” gezet en de mise-en-scène van de opening is iets gewijzigd duidelijk uitgelegd door Ruud. Uiteraard hebben wij ook weer tijd besteed aan “Shoppen”, “Altijd tegen”en “Altijd de dupe” – Terwijl bij de zang het tempo meestal te snel is lopen de dialogen vaak niet vlot genoeg, het lijkt wel alsof men steeds op elkaar wacht waardoor de vaart er meteen uit is. Ik vraag mij af of dat komt omdat mensen de teksten niet goed genoeg kennen of gewoon te keurig zijn.10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-44711145376153503672009-09-06T10:15:00.000-07:002009-09-26T14:29:41.657-07:00EEN FEEST VAN HERKENNINGDe eerste officiële repetitie na de vakantie was een feest, jammer dat Julian er niet bij kon zijn. Marc en Monique hadden de hele repetitieruimte versierd wat er heel vrolijk uit zag. Het was heel leuk om iedereen weer te zien en het schijnt dat voor het eerst de cast compleet aanwezig was. <br />Terwijl de “red hats” op de draaischijf met Yvonne aan de slag gingen, heeft de rest een nieuw lied ingestudeerd. Ik heb het nog eens nagevraagd en het is inderdaad de bedoeling dat het pasje stuntelig blijft. In de tussentijd kwam het orkest binnengedruppeld en waren de anderen klaar met het instuderen van “De Toekomst”. Meteen aansluitend hebben wij de “Penselendans”gedaan. <br /><br />Na een korte pauze volgte er een warming up met Yvonne (ik was al zweetnat). Zij heeft uitleg gegeven wat zij bedoelt met de opmerking ‘ogen in de rug hebben’. Dat vond ik zeer nuttig, Daarna hebben wij een heleboel herhaald en – Yvonne had het al voorspeld – er waren een heleboel ‘aha momenten’. Ik dacht dat ik alles nog goed wist en in de vakantie toch voldoende had bijgehouden, maar sommige pasjes waren toch weggezakt en ik had zelfs een paar black-outs. Gelukkig hebben wij van het PT de ruimte gekregen om ons van de vakantie te herstellen en was het grootste deel van de repetitie een feest van herkenning. <br />Maar er werden ook serieuze zaken aangekaart. Zo heeft Yvonne uitgelegd wat van een ieder verwacht wordt in de aankomende periode en heeft zij verteld over ‘witjes’, concentratie en haar professionele blik. Dat had voor mij het gevolg dat ik in de “Machinedans” een andere positie moet innemen en dus ook een andere beweging moet doen. Hopelijk krijg ik het snel onder de knie. Voor Jolande was het een emotionele repetitie omdat zij op haar onzekerheid gewezen is. Ik hoop dat zij binnenkort een keer positive feedback krijgt, dat zou haar enorm vooruit helpen, denk ik.<br /><br />Na afloop was er nog een ‘meet & greet’ met een korte toespraak van Jes, een woordje van Yvonne en een kleine speach van Jacques. Er waren veel ‘nieuwe’ gezichten, omdat ook de medewerkers die achter de schermen werken aanwezig waren. De middag was supergezellig en het feestcomité had een buffet geregeld en er was van alles te drinken, zelfs malt bier! Ik vond het heel jammer dat ik al zo vroeg moest vertrekken en ben benieuwd om te horen tot hoe laat het feest is doorgegaan.10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-55218443623551967872009-09-03T15:22:00.000-07:002009-09-05T15:55:19.395-07:00DOOR DE MAND GEVALLENDe vakantie is bijna afgelopen, dus er waren vanavond al veel meer mensen op de extra repetitie. Na het gezamenlijke inzingen met Steph zijn de ‘red hats’ weer met Peter gaan oefenen. Er is een grote kans aanwezig dat dit lied ingekort wordt, want heel jammer zou zijn omdat het een van de weinige nummers met “Schwung” is, echt zo’n liedje waar je blij van wordt. <br /><br />Aansluitend hebben wij een aantal scènes doorgelopen en het bleek dat er toch nog veel boeken bijgehaald werden. Ik had mijzelf voorgenomen om in de vakantie heel veel tijd aan het huiswerk te besteden, maar dat is gewoon niet gelukt. Ik vond het heel vervelend dat ik toch nog regelmatig moest spieken, en ik was niet de enige. Er zijn nog een aantal liederen waar de nodige aandacht aan besteed mag worden. Dat bleek vooral toen wij “Terug naar af” en “Altijd de dupe”gingen doen, die hebben wij gewoon nog niet vaak genoeg gerepeteerd. Maar niet alleen het ensemble had last van ‘vakantieamnesie’; Ruud beweerde steevast dat hij scène 16 al gezet had, maar er waren zo veel mensen die die scène nooit eerder gedaan hebben dat dat hooguit op de ‘illegale’ repetitie van 16 juli geweest kan zijn. Nou ja, hoe dan ook nu weten wij ongeveer wat de bedoeling is en moeten wij zien dat wij snel de muziek kennen. Het streven is om vanaf aanstaande zondag geheel zonder boeken te repeteren.10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-30082477750094363812009-08-30T15:19:00.000-07:002009-09-05T15:22:46.691-07:00VAKANTIEPRETOmdat het officieel nog steeds vakantie is waren wij maar met weinig mensen, zo was er een intieme en ontspannen sfeer. Na de warming up met Yvonne zijn de ‘red hats’ met Peter en Yvonne apart gaan oefenen. Het was heel erg leuk want wij mochten onze personages zelf bedenken en het resultaat waren veel verschillende typetjes. Dit moesten wij ook in de dans omzetten, wat schijnbaar erg komisch is. Daar komt nog bij dat Yvonne een aantal bewegingen bedacht heeft die er heel simpel uitzien, maar dat absoluut niet zijn. Peter lag soms in een deuk van ons gestuntel en er werd geopperd dat het juist grappig is om dit zo te laten. Het is mij niet helemaal duidelijk of dat nou serieus de bedoeling is of niet. Dat moet ik toch voor de zekerheid nog eens navragen.<br />Na de pauze hebben wij met Ruud nog een aantal scènes doorgelopen, voor zo ver dat mogelijk was. Omdat al mijn tegenspelers er niet waren heb ik de hele tijd in het niets geacteerd. Hoewel het heel relaxed repeteren was ben ik toch wel blij als wij volgende week weer compleet zijn.10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-83559244288441044632009-08-27T15:12:00.000-07:002009-09-05T15:19:06.862-07:00EXTRA REPETITIEAhhh, wat een fijne repetitie, in een ontspannen sfeer hebben wij met Peter de “Red Hat” en de “Penselendans”geoefend. Peter was er zo content mee dat wij meteen voor ‘publiek’ gezongen hebben. De dames van de kostuums en Frits hebben naar ons geluisterd en vonden het ook wel leuk. Daarna hebben wij met Ruud nog een aantal scènes doorgelopen, dat was ook wel fijn om het geheugen weer op te frissen. Wij hebben “Met niets begonnen”, “Shoppen” en “Je maintiendrai” herhaald. Tussendoor was er tijd om wat kleding te passen. Jet heeft een aantal creaties aangehad en zag er beeldig uit. Zelf heb ik nog niets gepast omdat ik niet goed wist of wat de bedoeling was; sommige kledingstukken waren voorzien van een naam, sommige niet. Ik had een tas vol kleding meegenomen om aan Jeanne te laten zien, maar die had zo veel aanloop dat ik het achtergelaten heb zodat zij op haar gemak kan kijken of zij er iets van kan gebruiken. Het is heel prettig om na de vakantieperiode zo rustig op te starten.10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-53395555305015660772009-08-24T15:56:00.000-07:002009-09-05T16:15:52.062-07:00MEER GOED NIEUWSIn de 7e nieuwsbrief zijn de winnaars bekend gemaakt van de naam voor de repetitiehal. Ik ben één van de gelukkigen en mag 2 personen uitnodigen voor de voorpremière. Dat zal ik Jan maar niet aandoen, maar ik moet nog even goed nadenken wie ik daarmee blij kan maken. <br />Speciaal voor de bevrijders wordt de voorstelling van 28 oktober Engels ondertiteld. Jammer dat dat niet op de datum is dat Babsi en Konni komen kijken. Verder staat er in dat nu ook de kappers compleet zijn en dat (zoals ik al vermoedde) in de vakantie flink is doorgewerkt aan de kostuums en het dekor. Ik ben reuze benieuwd en verheug mij al op de eerste extra repetitie.10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-74773359056232925022009-08-17T15:11:00.000-07:002009-09-05T17:20:15.922-07:00THEATERFESTIVAL<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSXhrDWIqI8CS2Vlx6_Jay56EUZlMSCus287nCQ4WmtSL1WD_8tu1IZdCp_FsIryF-ERe9Zgd65LaGPSV0HIjJGve2PZ9tXR4P0xGJDNtpdLBXg6jihJLrIwGNvRRPiTx-cH_A0D2hhFLA/s1600-h/P1050307Harm.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSXhrDWIqI8CS2Vlx6_Jay56EUZlMSCus287nCQ4WmtSL1WD_8tu1IZdCp_FsIryF-ERe9Zgd65LaGPSV0HIjJGve2PZ9tXR4P0xGJDNtpdLBXg6jihJLrIwGNvRRPiTx-cH_A0D2hhFLA/s320/P1050307Harm.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378142620910380914" /></a><br /><br /><br />Afgelopen week was het theaterfestival Boulevard. De afgelopen jaren ben ik er niet meer geweest omdat ik het minder gezellig vond op de Parade, maar dit jaar was het weer als vanouds. Beter nog: omdat ik aan een muziekproject heb meegewerkt was het leuker dan ooit. “De harmonie (kan) de boom in” was een project van Bart van Dongen. Het was heel verrassend om Jessica hier tegen te komen – zij heeft met de trombone meegedaan en ik met de trom. Verder was er een diversiteit aan muzikanten: trompettisten, saxofonisten, zangers, klarinettisten, maar ook een celliste, een violist, gitarist, basgitarist, diverse slagwerkers en een bandoneonspeler hebben meegedaan. Wij hebben alle dagen op het Scalaplein gerepeteerd en op de laatste dag behalve een ‘concert’ een acte de présence in de Essent tent gegeven en aan de afsluiting meegewerkt. Het was een heel gezellig sfeertje en ik heb zo veel mogelijk uren op de Boulevard doorgebracht en voorstellingen bezocht. Het verbaasde mij dat ik niet veel mensen van de musical ben tegengekomen, maar de meesten zullen wel op vakantie zijn. Door de verschillende voorstellingen heb ik weer een hoop inspiratie opgedaan die ik misschien in de musical kan gebruiken. Met Marc en Jessica ben ik naar een afstudeervoorstelling van de Fontys dansschool geweest, de hoofdrolspeler heeft in een ongelofelijk snel tempo gepraat en daarbij was elk woord te verstaan – superknap. Ik heb nog aan een dansworkshop meegedaan, maar dat was wat hoog gegrepen. Daar komt bij dat ik die dag last van mijn rug had, van dansen is er dus niet veel gekomen. De volgende dag heb ik een stoelmassage gehad waarvan ik meteen opgeknapt ben. Dat zou ook iets zijn voor de periode van de voorstellingen… Misschien kan ik nog drie of meer geïnteresseerden vinden, dan komt Ton naar locatie, alhoewel het in het theater misschien niet zo’n goed idee is.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_wAKj2h7OOMi-aorlFxn0g4ncrnhREU_Aj1Z-CLyp7MmUV9M8YcX_noJ6eNK2Da38oQId-gKgDxunHvpB0v3PYuMQKxdbchHT9kbrXHmKiNYolJL8ku5igl5ch5JJHB5E07I3QanVkelD/s1600-h/P1050224verdr.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 177px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_wAKj2h7OOMi-aorlFxn0g4ncrnhREU_Aj1Z-CLyp7MmUV9M8YcX_noJ6eNK2Da38oQId-gKgDxunHvpB0v3PYuMQKxdbchHT9kbrXHmKiNYolJL8ku5igl5ch5JJHB5E07I3QanVkelD/s320/P1050224verdr.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378141398537618242" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDfHqkWVxlaZSKYkUNZv5abrw2dn3lpstpKShetiXMxTtwAcx1lLf3JCdH6SdoEOAoV5cgN3Wmyi_aEELSpFwbu29fsxMMWAt09iVpdsMu2WQyUnirstYWgdkG-mxONNZr38H1zO1JzLgx/s1600-h/P1050253Zig.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDfHqkWVxlaZSKYkUNZv5abrw2dn3lpstpKShetiXMxTtwAcx1lLf3JCdH6SdoEOAoV5cgN3Wmyi_aEELSpFwbu29fsxMMWAt09iVpdsMu2WQyUnirstYWgdkG-mxONNZr38H1zO1JzLgx/s320/P1050253Zig.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378141974445243826" /></a>10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-11838462461324638522009-08-05T16:11:00.000-07:002009-09-05T16:12:35.876-07:00HAUSAUFGABENToen wij samen in Berlijn waren heb ik tegen Babsi en Konni gezegd dat ik het toch wel erg leuk zou vinden als zij ook naar een voorstelling zouden komen kijken. Vooral omdat Julian en ik allebei meedoen, dat zal waarschijnlijk een unikum blijven. Zij hebben besloten om hun vakantieplannen hierop aan te passen en in oktober een weekend naar Nederland te komen. Bij nader inzien is het natuurlijk niet echt leuk omdat zij geen woord verstaan, dus Jan moet sowieso mee om e.e.a. uit te leggen. Daarnaast ben ik vandaag begonnen om de liedteksten in het Duits te vertalen, zodat zij enigzins een idee krijgen waar het over gaat.10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-20882703602362405512009-07-20T15:02:00.000-07:002009-09-05T16:58:55.928-07:00HUISWERK<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCmFg1oVVUhIUBq_4QBr5IuHO3VArZmkq6bB46nUYmECfLHoIP_FhO9C9gaDUg-q24A5zGAKN8SuMOmTjbbCWeGT4NRatDhLDl3_vJ9q89FIsOQU2EiD1PF0A2FKf6GuUaORsL3YxLaeNV/s1600-h/PICT0200Berlin.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCmFg1oVVUhIUBq_4QBr5IuHO3VArZmkq6bB46nUYmECfLHoIP_FhO9C9gaDUg-q24A5zGAKN8SuMOmTjbbCWeGT4NRatDhLDl3_vJ9q89FIsOQU2EiD1PF0A2FKf6GuUaORsL3YxLaeNV/s320/PICT0200Berlin.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378136598571598418" /></a><br />Afgelopen week was ik met Babsi een week in Berlijn. Ik had er wel een beetje tegenop gezien, vooral toen ik erachter kwam dat ik daardoor een extra repetitie ging missen. Maar het was een superleuke week en ook nog nuttig voor de musical. Ik heb “Shoppen”geoefend in mijn hoofd en in reality. Van winkel naar winkel vol beladen met tassen en tasjes heb ik de ultieme shopkick aan den lijve ervaren. Met zijn tweeen hadden wij al diverse winkelstraten en insiderwijken ‘afgevinkt’, het leukste hadden wij voor het laatst bewaard. Met Konni (met wanhopig rollende ogen) in sleeptouw hebben wij een winkelcentrum van 5 verdiepeingen met circa 200 winkels systematisch afgestruind. In recordtijd heb ik hier een outfit voor de opening gekocht – ik hoop alleen dat Jeanne het goedkeurt. Ondertussen heb ik naar onderdelen voor mijn toi-toi’s gespeurd, helaas was de oogst mager. Maar het bezoek van elke schoenenwinkel die wij tegenkwamen heeft zijn vruchten afgeworpen: met drie paar nieuwe schoenen en diverse schoenspecialverzorgingsmiddelen hebben wij het volume van onze bagage uitgebreid. Nu alleen nog maar hopen dat de nieuwe aanwinsten na het uitpakken nog steeds leuk zijn en passen.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLo12sH68fJiacTeizAK-jzXIVuVfOZNb3NlGICH3g32u89GYcEPEzCDFFN4Y66ZR_UeNSCGm4RpgwahEjHtFrq7agPEhpMX5l8dxu8W6uDPuzYPCZzsARpAKC-wKQBY1iFFG-Y4GyGJ8O/s1600-h/PICT0216Shoppen.JPG"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLo12sH68fJiacTeizAK-jzXIVuVfOZNb3NlGICH3g32u89GYcEPEzCDFFN4Y66ZR_UeNSCGm4RpgwahEjHtFrq7agPEhpMX5l8dxu8W6uDPuzYPCZzsARpAKC-wKQBY1iFFG-Y4GyGJ8O/s320/PICT0216Shoppen.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5378136583054540114" /></a>10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4286447446151442649.post-48135531680197279012009-07-12T15:00:00.000-07:002009-09-06T08:57:02.759-07:00NET ECHTWow, dat was me wel een voorproefje! Het leek ineens behoorlijk echt, ik had zelfs plankenkoorts ’s-Ochtends. Voor dag en dauw was ik al uit de veren om goed voorbereid in het theater te verschijnen., maar er kwam niets uit mijn handen. Jan heeft mij naar het theater gebracht, zo kon ik een koffertje vol kleding voor de kostuumgroep en de trompet van Julian alvast meenemen.<br />Na vertoon van onze medewerkerspas mochten wij naar de foyer waar Joke ons stond op te wachten om naar de artiestenfoyer te brengen. Beneden zat Jeroen met de aanwezigheidslijst. Wij mochten ons in een kleedkamer installeren, een koffie drinken en werden daarna in de pleinzaal verwacht voor een zangrepetitie met Peter. Hij heeft verteld dat een trompetist wegens ziekte afwezig was en dat er iemand gevonden was die ging invallen. Dat was wel even schrikken, ik hoop voor Thomas dat hij snel herstelt. <br />Wij hebben naast “Shoppen”en “Wat een tijd” twee nieuwe liedjes ingestudeerd en het koor van de “Machinedans”. Toen het zo klonk zoals Peter het bedoelde mochten wij in groepjes van 5 luisteren naar de zang van de rest. Het was een heel ontspannen repetitie met plek voor een geintje, een prettig begin van een spannende dag. Toen de rest al pauze had, heeft Peter met de ‘red hats’ de “Penselendans” nog eens herhaald. In de tussentijd heeft het orkest zich in de orkestbak geïnstalleerd. <br /><br />Na een gezellige lunch op de eerste etage hebben wij in de grote zaal plaatsgenomen om naar uitleg en instructies te luisteren. Het was soms een beetje moeilijk te volgen; terwijl hij op het podium heen en weer liep had Ruud het over ‘poten, trekken en praks’ zonder uit te leggen wat dat is. Ik vraag mij af of iedereen begrepen heeft wat hij bedoelde, daar komt nog bij dat hij af en toe in de coulissen verdween en niet meer hoorbaar was. Het was in elk geval veel informatie in hele korte tijd en misschien was het goed geweest om de 10 belangrijkste regels van te voren op papier te zetten voor iedereen. Toen wij uitgenodigd werden op het podium werd namelijk de eerste regel meteen overtreden; enkelen stapten direct vanuit de zaal op het podium (gevaarlijk met een open orkestbak). Er volgde een heel rommelig programmadeel. Terwijl wij een aantal scènes doorliepen heeft Ruud getracht duidelijk te maken wat hij wilde zien en probeerden Steph en Yvonne instucties te geven met betrekking tot zang en beweging. De spanning was duidelijk voelbaar – bij het PT en bij de cast. Daardoor was de communicatie moeilijk en ontstonden er misverstanden, dat is jammer maar was te verwachten. Het PT had dat al voorzien en van te voren iedereen een draaiboek van deze dag gegeven, zo hadden wij toch een houvast.<br /><br />En dan was het eindelijk zo ver! Gespannen en geconcentreerd stonden wij op het podium klaar om te beginnen, althans de meesten van ons. Want Stijn was nergens te bekennen en ik begon al ongerust te worden. Toen eindelijk het doek open ging was hij er ineens, het was niet zijn bedoeling om mij te laten schrikken, hij vind het alleen prettig om zo laat mogelijk klaar te gaan staan. Goed dat ik daar nu al achter kom. Alleen een gaazdoek onttrok ons uit het zicht van het publiek terwijl de ene toespraak naar de andere gehouden werd. Met een verrekijker stond ik vanuit het podium in de zaal te turen, maar ik kon niemand herkennen. En dan was het zo ver: de ouverture klonk en de ‘trein Vogelvrij’ vertrok. Tussen verschillende scènes werd even gestopt voor een korte uitleg van Ruud over de komende scène. Het was heel bijzonder om te zien hoe iedereen op zijn of haar manier in de coulissen bezig was met voorbereiden voor de volgende opkomst.. Helaas heb ik niet alles kunnen volgen wat er op het podium gebeurde, maar ik kreeg wel een paar keer kippenvel van de solisten. Met name “De aanval” was heftig - Pieter speelt ook zo overtuigend. <br />En dan, in een vloek en een zucht was alles voorbij. Wij kegen een warm applaus van het publiek en een schouderklopje van het PT. Ik haastte mij naar ‘mijn kritici’ om te horen wat zij ervan vonden. Na alle complimenten kwamen ook een aantal verbeterpunten naar voren. Ik bleef te lang in mijn rol i.p.v. ‘een punt te zetten’ aan het einde van een scène. Tijdens de slow motion was mijn mimiek te opvallend ten opzichte vande anderen en tijdens de rap ‘spring ik er als enige uit’. Over het laatste punt heb ik het nog met Yvonne gehad, dat zal na de vakantie wel goed komen denk ik. Wat de mimiek betreft zal ik het nog navragen en het eerste punt lost zich vanzelf op, dat kwam nl. voort uit het feit dat er geen echte afgangen waren. Riette vond het wel jammer dat het ensemble zo veel op het podium van A naar B liep, volgens haar leken de scènes daardoor veel op elkaar. <br /><br />Wij bleven nog lang nakletsen bij het theater en zijn uiteindelijk nog met een aantal mensen naar een café gegaan. Het was een supergezellige afsluiting van een hele leuke dag.10ahttp://www.blogger.com/profile/14988445481900382641noreply@blogger.com0